Często odpowiadamy na pytania dotyczące możliwości lokalizacji obiektów w betonie georadarem Hilti PS1000. Zazwyczaj są to pytania o to co jest w stanie zlokalizować georadar, a czego nie, na jakiej głębokości możliwe jest wykrycie zbrojenia, czy kabli sprężających, na ile wyraźny jest obraz lokalizowanych obiektów, czy też po prostu czy możliwy jest dokładny pomiar grubości np. płyty żelbetowej, czy ściany.
W poprzednich wpisach na blogu omówiliśmy po krótce różnice pomiędzy Ferroscanem, a X-Scanem PS1000 a także dostępne w georadarze PS1000 tryby skanowania konstrukcji. Tym razem postaramy się odnieść do najczęściej powtarzających się pytań odnośnie georadarowej metody detekcji w betonie.
Chociaż Hilti określa X-Scan PS1000 jako system lokalizowania i detekcji to tak naprawdę mamy do czynienia z georadarem dysponujący trzema antenami o wysokiej częstotliwości środkowej (2GHz). Zakres wykrywanych przez tego typu georadar obiektów jest znacznie większy względem skanerów zbrojenia opierających się na metodzie elektromagnetycznej takich jak Hilti Ferroscan, czy Proceq Profometer. Jako, że georadar rejestruje w zasadzie załamanie fali w miejscu zmiany stałej dielektrycznej w badanym ośrodku to spektrum wykrywanych w betonie obiektów jest bardzo duże. Najprościej jest powiedzieć, że X-Scan PS1000 powinien w betonie wykryć wszystko co ma inną stałą dielektryczną niż beton.
Oczywiście należy wziąć pod uwagę, że to jak łatwo jest wykryć dany materiał w betonie determinuje jego stała dielektryczna (przenikalność elektryczna). Stała dielektryczna betonu w zależności od jego wilgotności i użytego kruszywa wynosi od 6 do 12 i o ile przenikalność elektryczna stali dąży do nieskończoności, więc jest ją bardzo łatwo wykrywać w betonie o tyle stała dielektryczna w wypadku wody wynosi ~81, a powietrza ~1, więc są to materiały które nie dają tak wyraźnego załamania fali jak stal. Problemy zaczynają się w wypadku materiałów o stałej zbliżonej do betonu np. zbrojenie wykonane z włókien (FRP) w pewnych warunkach jest możliwe do wykrycia, jednak jego wykrycie jest znacząco trudniejsze niż w przypadku prętów stalowych, czy pustki powietrznej.
Niezmiernie istotna jest odległość pomiędzy wykrywanymi obiektami, gdyż obiekty położone blisko siebie często sprawiają problemy w trakcie lokalizacji metodą georadarową. Kolejną kwestią jest położenie wykrywanych elementów, w przypadku kiedy w pierwszej warstwie wykrywamy obiekty o niższej, lub takiej samej stałej dielektrycznej niż te znajdujące się w drugiej warstwie łatwiej jest o wykrycie więcej niż jednej warstwy obiektów w betonie. W odwrotnym przypadku kolejne warstwy są zazwyczaj bardzo słabo widoczne na profilach georadarowych.
Jednoznacznie określenie co jest, a co nie jest możliwe do wykrycia najczęściej jest po prostu niemożliwe, co nie zmienia faktu, że w znakomitej większości przypadków skanowanie konstrukcji georadarem Hilti PS1000 daje rewelacyjne rezultaty i pozwala na uzyskanie dużo większej ilości informacji niż wyłącznie skanowanie urządzeniami elektromagnetycznymi takimi jak Ferroscan PS200, czy Profometer 650AI. Jeśli tylko jest to możliwe zalecamy łączenie obu tych metod skanowania, zdecydowanie analiza i porównanie skanów wykonanych różnymi metodami daje najlepsze możliwe rezultaty.